dinsdag 8 november 2016

Boeddhisme

Het boeddhisme is een religie die in 588 (of 470) voor Christus in het noorden van India werd gesticht door Gautama Boeddha. Het heeft zich geleidelijk over andere delen van Azië uitgebreid en heeft een centrale rol gespeeld in de spirituele, culturele en sociale ontwikkeling van de Oosterse wereld. Tegenwoordig telt het boeddhisme ongeveer 415 miljoen aanhangers, waaronder een snel groeiend aantal in de Westerse wereld.{mosimage}De originele naam van het boeddhisme is Boeddhasasana (pali), wat 'de leer van de Boeddha' betekent. De kern van deze leer is het natuurlijk principe dat de Boeddha ontdekte als resultaat van zijn zoektocht naar een einde aan het lijden en de ontevredenheid. "Boeddhisme" is in de loop der tijden een verzamelnaam geworden voor de vele tradities die gebaseerd zijn op de oorspronkelijke leringen van de Boeddha.

Het boeddhisme kent vier hoofdstromingen, waarvan het Theravada boeddhisme in Thailand wordt aangehangen door zo'n 95% van de bevolking. 

Theravada 

Het Theravada- boeddhisme wordt ook wel het Zuidelijke Boeddhisme genoemd, omdat deze stroming vanuit Thailand, Sri Lanka en Indonesië verspreid is. Deze groep is de meest orthodoxe stroming en meent het dichtst bij de oorspronkelijke bron te staan. De Theravada-boeddhisten streven ernaar zo dicht mogelijk bij de oorspronkelijke leer van de Boeddha te blijven. Ze nemen de paliteksten, die in de eerste eeuw op schrift zijn gesteld, als uitgangspunt en zijn hiermee de oudste lijn. Belangrijk in deze stroming is dat iedereen zelf verantwoordelijk is om ooit het nirvana, bevrijding of verlichting, te bereiken. Deze boeddhisten leven sober en kennen weinig rituelen. Monniken en nonnen doen afstand van hun aardse bezittingen en concentreren zich op meditatie. De monnikengemeenschap, de sangha, staat dan ook centraal.

Thaise groet "Wai"

De "wai" is de Thaise manier van begroeten en respect tonen. De "wai" wordt gevormd door de vingertoppen en de handpalmen tegen elkaar te houden bij de borst en enigszins te buigen. De "wai" is een unieke, gracieuze handeling die in heel Thailand wordt gebezigd en die een belangrijke rol speelt in de Thaise etiquette en het uiten van respect. 

Als de "wai" als begroeting door Thai wordt gebruikt, is het onbeleefd om deze niet te beantwoorden, behalve wanneer je je handen vol hebt met tassen of andere zaken, die je niet moet laten vallen. Op z'n minst is dan een hoofdknik als antwoord een goede gewoonte. De enige personen die nooit de "wai" hoeven te beantwoorden zijn monniken en leden van de Koninklijke familie.. 

Omdat de "wai " ook een uiting van respect is, is het soms niet eenvoudig om vast te stellen hoe en wie er het eerst de groet brengt. Hoe en wanneer je de "wai" brengt is afhankelijk van de sociale status van de persoon in kwestie en de relatie die je met die persoon hebt. Bij iemand van een hogere sociale status ben jij degene die het eerst de "wai" maakt en als je de status niet zeker weet, is het het beste als jij de eerste bent. 

Eén van de gemakkelijkste redenen om te bepalen wie het eerst de "wai" brengt is de leeftijd: als iemand ouder is dan jezelf moet jij als eerste de wai" brengen tenzij het iemand is die bij jou in dienst is. Ook personen waarvan je een dienst krijgt, zoals kelners, verkopers, winkeliers, taxichauffeurs, e.d. hoeven geen "wai" te krijgen.
Als je echter een vergadering of bijeenkomst verlaat is het gebruikelijk om aan iedereen de "wai" te geven. 

Ook is het normaal de "wai" te geven als dank voor het ontvangen van een cadeau van je superieur. Doe dat dan echter voordat je het cadeau aanpakt. Als je naar een Boeddhistisch preek luistert is het gebruikelijk tijdens de gehele preek de "wai" vast te houden.Ook zie je soms chauffeurs even de "wai" maken als ze een bepaald Boeddhistisch monument passeren en na het claxonneren even de handen van het stuur halen om de "wai" te brengen uit respect voor Boeddha. Kinderen hoef je echter nooit de "wai" te brengen als antwoord op hun "wai", die zij wel verplicht zijn om te maken.

Om het nog een beetje ingewikkelder te maken zijn er ook nog verschillende soorten "wai". De meest gebruikelijke is die op borsthoogte. Voor een superieur gaan echter de handen ter hoogte van de neus; voor monniken wordt de "wai" vaak gebracht met de handen ter hoogte van het voorhoofd. De meest respectvolle "wai" is die waarbij de vingertoppen zich ter hoogte van de mond bevinden en waarbij een diepere en langere buiging wordt gemaakt. 

@Copy right from http://www.loekkorff.eu/index.php